Tydzień temu jeszcze mówiłem sobie, że po pierwsze: nie będę więcej chodził zimą do jaskiń (inna rzecz, że tej zimy byłem już dwa razy, ale to przebieranie się i głęboki śnieg...), a po drugie: nie idę więcej do Miętusiej (chodzi o Rurę)... No, ale okazja pierwszego wyjazdu do poważnej jaskini już bez instruktora - i po obietnicach!

No właśnie, oprócz Adama, wszyscy byliśmy tuż po zdanym egzaminie na Kartę Taternika Jaskiniowego (Adam załatwił sprawę wcześniej) i musieliśmy wypróbować nasze umiejętności. Padło na Wielkie Kominy w Miętusiej. Zaopatrzyliśmy się więc w niezbędny sprzęt (liny klubowe) i rozpiskę jaskini (bez szkicu). Po dobrze przespanej nocy o 10-tej rano ruszyliśmy na szlak. W drodze do jaskini wypróbowaliśmy sanki jako środek transportu worków - oceny mieszane; łatwo się ciągnie, jeżeli się to to nie przewraca... Przed 13-tą weszliśmy do Rury, sprawnie doszliśmy do Sali Bez Stropu, pokonaliśmy Kaskady i zaczęliśmy poręczowanie Wielkich Kominów przy Błotnych Zamkach (krótka dyskusja czy lunch robimy przed Kominami, czy po)...

Tu popełniliśmy poważny błąd, wynikający chyba z braku doświadczenia i zbyt miękkiego serca. Otóż idąc do Błotnych Zamków zakładaliśmy naszą poręczówkę już obok innej - ekipa przed nami poszła do Marwoja. Natomiast ekipa za nami (trzyosobowa) radośnie nie poręczowała nic (widząc już dwie liny). Nad Wielkimi Kominami dogonili nas i zaproponowali, że zjadą na naszych linach w dół, w zamian za co zdeporęczują liny (w czasie naszego posiłku). Zgodziliśmy się... Wszystko więc było pięknie ładnie, tylko po pierwsze: musieliśmy swoje odczekać na dole (medal dla osoby, która zawiesiła tam płachtę chroniącą przed deszczem) już w mokrych kombinezonach, po drugie: musieliśmy odczekać na górze, aż zostaną zdeporęczowane nasze liny. Ale to nie koniec: przecież oni nie mieli własnych poręczówek w całej jaskini, więc musieli wychodzić po naszych (te drugie zostały w międzyczasie zdjęte), a my oczywiście znowu czekaliśmy... Dzięki temu nasza akcja ze sprawnej i szybkiej przerodziła się w coś okrutnie ślamazarnego, przemarzliśmy też do szpiku kości, a siły opadły totalnie... Następnym razem w takim przypadku to najpierw delikwentów trzeba opier...lić a następnie chyba zostawić na dole - niech wspinają to, czego im się nie chciało poręczować! Jedyną korzyść jaką z tego wynieśliśmy, to szkic Miętusiej, który otrzymaliśmy w prezencie. Z jaskini wypełzliśmy dopiero przed pierwszą w nocy, co oznaczało, że w niedzielę jednak sobie odpuścimy (a była w planach jeszcze jedna dziura)...