W okolicy jaskini jest cała masa innych dziur i dziurek, na które też warto chwilę poświęcić (jeśli lubisz się czołgać i przeciskać). Najpierw zajęliśmy się jaskinkami położonymi przy szczelinie kilkadziesiąt metrów na zachód od jaskini głównej (nie wynikało to z jakiegoś przebiegłego planu, tylko je najpierw znaleźliśmy nie wiedząc, czy to jest już nasza jaskinia, czy coś innego). W każdym razie w szczelinie jest jeden krótki korytarz - najmniej ze wszystkiego ciekawy. Za to na prawo znajduje się niski i wąski korytarzyk przebijający skałkę na wylot. Ma jakieś 10 metrów długości i tylko w środkowej części można przyjąć inna pozycję niż czołgająca (da się nawet zawrócić i prawie kucnąć) - fajny trening. Rzecz niefajna: dużo dużych pająków... Za winklem po lewej znajduje się szczelina z ładnym kominem (dziura ma może z 6-8 metrów).

Następnie przeszliśmy do jaskini głównej - początek jaskini średnio ciekawy, dopiero przy podwójnym przejściu już wewnątrz jaskini można spotkać nietoperze (które nas głośnio ochrzaniły), a za przejściem - trochę nacieków z ładnym kawałkiem pól ryżowych. Do studni niestety nie zeszliśmy - zabrakło liny.

Niedaleko znajduje się jeszcze jedna jaskinka składająca się z dwóch salek. Do większej z nich prowadzą dwa małe przejścia (przejście między salkami bardzo ciasne ale fajne). Sala większa, może trzymetrowej wysokości bardzo ładna - stożkowata, z białymi, gładko mytymi ścianami. Obok znajduje się też kilkunastometrowy tunel, w którym trzeba się czołgać, ale bardzo ciasnych miejsc nie ma. A na końcu tunelu spotkaliśmy żabę...

Obadaliśmy jeszcze kilka innych dziur, ale wejść w całości dało się już chyba tylko do jednej.

Bardzo miła jaskinia składająca się przede wszystkim z jednej dużej sali (jakieś 15 metrów wysokości, kilkadziesiąt długości i może 8 metrów szerokości). Na końcu sali, w gruzowisku, widać kilka prób znalezienia przejścia - bez powodzenia. Dojście bardzo łatwe, przejścia szerokie, początkowe partie jasne - można zwiedzać nawet w szpilkach.

Na koniec mieliśmy w planach zwiedzenie Jaskini w Sułoszowej, ale zamarudziliśmy przy skałkach nieco bliższych E40. Tamże znaleźliśmy Małe Coś, może ze trzymetrowej długości.